Buik en verdriet..

19 augustus 2014 by chadia4ever

Tis alweer even geleden dat ik weer wat geschreven heb en ondertussen is er alweer genoeg gebeurd. Eerst heb ik heerlijk genoten van een welverdiende vakantie in Italië met mijn mannen. Prinsje vond het heerlijk, hij wou zelfs niet meer weg, hij wou graag in Italië blijven wonen. Hij zei zelfs tegen oma aan de telefoon: Oma ik blijf hier wonen maar ik kom af en toe wel bij jou op bezoek. Hahaha het schatje <3

In de vakantie werd ik ook nog gebeld door de verzekeringsarts van het UWV. Hij wou me vanaf 4 augustus beter melden. Dat overviel me ontzettend en aangezien in op dat moment ook met buikpijn op bed lag, barste ik in huilen uit. Was het er ook niet mee eens. Hoe kun je nu beter gemeld worden als er niet eens een opbouw is?  Afgelopen donderdag had ik een gesprek met hem en toch maar besloten om mij toch beter te melden. Dus vanaf gisteren beter gemeld en dus in de WW. Waardeloos maar tis niet anders. Nu dus maar solliciteren en hopen dat er gauw een leuke baan komt. Zo fijn zijn als er weer eens wat positiefs is na alle ellende van de laatste jaren..

Maar over de buikpijn van de vakantie. Die houdt dus nog steeds aan en dus ben ik daarvoor 2 weken geleden bij de huisarts geweest. Even gezellig met hem gekletst, de laatste keer dat ik hem zag was de dag voor mama’s overlijden. Hij was zeer onder de indruk over hoeveel ik al afgevallen ben, inmiddels staat de teller op -39,5 kg, dus dat gaat goed. Ook even fijn gepraat over mama en over de rest van de familie. Maar de pijnklachten zitten dus in de bovenbuik en das operatie gebeid, dus ik moest van hem het obesitas centrum bellen en een afspraak maken bij de chirurg. Dat gedaan en de vrijdag erna kon ik er al terecht. Toen ik op had gehangen wou ik daarna mama bellen om verslag te doen….. BAMMM die kwam heel hard binnen….. Ben zo in huilen uitgebarsten, toen kwam echt het besef. Nooit meer mama bellen….nooit meer met haar praten, nooit meer…

Vrijdag’s bij de chirurg geweest. Ook hij wist niet precies waar het van kwam. Zijn advies, een ct scan maken en als daar niks uitkomt dan een kijkoperatie. Vorige week dinsdag de scan gehad en as donderdag komt daar de uitslag van. Ben benieuwd. De pijn blijft nog steeds aanhouden, word er gek van. Als er een operatie moet volgen moet ik donderdag het uwv weer bellen want dan gaat ook de zw weer lopen. We zullen zien…

Verder verloopt alles soepeltjes. Prinsje is gisteren weer begonnen op school. Weer een jaartje in groep 2. Ik had er buikpijn van, zo bang dat hij het niet leuk zou vinden in de nieuwe klas maar alles ging goed. En toch was dit weer een dag waarop ik de hele dag een telefoontje van mama verwachtte, ze zou echt wel hebben gebeld hoe het prinsje was gegaan en en het met mij zou gaan. Ik mis haar zo verschrikkelijk veel ;'(

Voor de rest denk ik dat mama heel hard aan het werk is met D. want P. is verliefd <3 Sinds kort heeft hij een nieuwe vriendin, hij heeft J. leren kennen waar hij zat. Enige nadeel is dat J. dus ook een verslaving heeft, ik hou mijn hart vast wat dat betreft. Maar P. zegt dat ze allebei sterk in de schoenen staan en niet weer terug willen vallen. We zullen zien, de tijd zal het leren. Het enige wat ik wil is mijn broer gelukkig zien. En als dat met J. is dan ben ik blij voor hun allebei…

 


Geen reacties »

No comments yet.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *